intronów

Intronów to sekwencje niekodujące, które występują w niektórych genach organizmów eukariotycznych. Są transkryptowane wraz z eksonami, lecz podlegają wycinaniu podczas obróbki pre-mRNA, co prowadzi do powstania mature RNA. Obecność intronów charakteryzuje genomy jądrowe eukariontów; większość organizmów prokariotycznych ich nie posiada. W genomach niektórych organelli, takich jak mitochondria i chloroplasty, występują introny własne, w tym introny samosplicingowe typu I i II.

Mechanizm usuwania intronów najczęściej zapewnia spliceosom (splicosome), będący złożeniem snRNP i innych białek. Rozpoznawane są sygnały 5' donor i 3' akceptor, a także punkt odgałęzienia i pasmo polipiryimidynowe. W wielu intronach jądrowych dominuje splicosome typu U2; w niektórych istnieje również splicosome typu U12 dla intronów rzadkich. Po usunięciu intronu powstaje pętla lariatowa, a następnie eksony łączą się.

Funkcje intronów obejmują możliwość alternatywnego składania, co pozwala generować różne izoformy białek z jednego genu. Mogą także zawierać elementy regulacyjne i wpływać na regulację ekspresji genów. Obecność intronów jest zmienna między gatunkami: wysoka gęstość intronów u wielu eukariontów, podczas gdy prokarioty zwykle ich nie mają; introny mogą być także włączane lub tracone w ewolucji.