eukariotycznych

Organizmy eukariotyczne to grupa organizmów zbudowanych z komórek, które posiadają prawdziwe jądro komórkowe otoczone błoną oraz zestaw organelli błonowych. W odróżnieniu od prokariotów, komórki eukariotyczne cechuje wyraźna kompartmentalizacja procesów metabolicznych i większa złożoność budowy. Materiał genetyczny znajduje się w liniowych chromosomach w jądrze, chroniony przez błonę jądrową i związany z histonami.

Podstawowe organelle obejmują mitochondria odpowiedzialne za wytwarzanie ATP, retikulum endoplazmatyczne (szorstkie z rybosomami i gładkie), aparat Golgi, lizosomy i peroksysomy. U roślin i niektórych protistów występują chloroplasty umożliwiające fotosyntezę. W komórkach eukariotycznych znajduje się także cytoszkielet, który utrzymuje kształt komórki i umożliwia ruch.

Rozmnażanie u eukariontów zwykle obejmuje mitozę; mejoza prowadzi do powstania gamet. W organizmach wielokomórkowych proces różnicowania komórek skutkuje tkankami i narządami. Eukariony obejmują szeroką różnorodność form: od pojedynczych protistów po wielokomórkowe rośliny, zwierzęta i grzyby.

Podstawą ewolucji eukariotów jest teoria endosymbiozy, według której mitochondria i chloroplasty powstały z bakterii żyjących w symbiozie wewnątrz komórek. Znaczenie tych organizmów polega na ich złożoności, różnorodności oraz możliwości rozwinięcia wielokomórkowych organizmów, co umożliwiło różne strategie metaboliczne i adaptacje.