hoofdbrandstof

Hoofdbrandstof is de primaire brandstof die wordt gebruikt om een systeem of proces van warmte of elektriciteit te voorzien. Het is de belangrijkste brandstof in een installatie, in tegenstelling tot nevenbrandstoffen of toevoegingen die soms worden gebruikt voor redenen zoals kosten, emissies, flexibiliteit of continuïteit.

In industriële en energieopwekkingsomgevingen wordt de hoofdbrandstof gekozen op basis van factoren als energiedichtheid, beschikbaarheid, prijs en milieueffecten. Voorbeelden zijn aardgas als hoofdbrandstof in veel ketels, kolen in sommige centrales en olie of biomassa in andere installaties. Bij elektriciteitscentrales bepaalt de hoofdbrandstof de karakteristieken van de plant; sommige installaties werken met één hoofdbrandstof, terwijl andere co-firing of brandstofwisseling gebruiken om flexibiliteit en emissiebeheer te verbeteren.

In transport is de hoofdbrandstof de primaire brandstof voor de motor of aandrijflijn. Benzine en diesel zijn gangbare hoofdbrandstoffen voor traditionele voertuigen, terwijl elektrische voertuigen elektriciteit als hoofdbrandstof gebruiken. Flexibele brandstofvoertuigen kunnen meer dan één hoofdbrandstof gebruiken, afhankelijk van beschikbaarheid en prijs, vaak met aanpassingen aan de motor.

In beleids- en planningscontexten wordt gesproken over de hoofdbrandstof van een sector of regio om de dominante energiebron te beschrijven en de transitie naar duurzamere opties te monitoren. De term helpt bij het bespreken van brandstofmengsels en de afhankelijkheid van één hoofdbrandstof voor betrouwbare levering en kostenefficiëntie.