holdconstructie

Holdconstructie is een structureel systeem dat lasten vasthoudt, ondersteunt of tegenhoudt tijdens een bouwproces of in dienst. De term bestrijkt zowel tijdelijke constructies die stabiliteit waarborgen tijdens bouw of sanering als permanente elementen die blijvende draagkracht leveren.

Tijdelijke holdconstructies omvatten stutwerk, bekisting, steigers en verstevigingen. Zij dragen de belasting van de nog te plaatsen elementen over naar stabielere grond of naar reeds bestaande constructies, houden vervorming onder controle en beschermen arbeiders en omliggende gebouwen tijdens de uitvoering. Materiaalkeuzes variëren van hout en staal tot lichte metalen systemen, afhankelijk van de belasting en de duur van de werkzaamheden.

Permanente holdconstructies zijn onderdelen van de uiteindelijke constructie die lange termijn shear- en lateral load-resistentie bieden. Voorbeelden zijn retentiewanden en diapgragma-wanden die aard- en waterdruk opnemen, evenals structurele frames die de stabiliteit van bebouwing of infrastructurele werken garanderen.

Ontwerp en veiligheid: holdconstructies vereisen berekeningen van belastingroutes, kennis van de ondergrond en watervoeding, en een doordachte volgorde van montage. Ze moeten voldoen aan lokale normen en voorschriften, worden geïnspecteerd en indien nodig aangepast tijdens de voortgang van het werk. Falen kunnen leiden tot instabiliteit, schade of ongevallen.

Toepassingen: veelvoorkomend bij keldergravingen, tunnelbouw, brug- en viaductconstructies en diep funderingswerk in stedelijke gebieden waar omliggende constructies beschermd moeten blijven tijdens de werkzaamheden.

Zie ook: tijdelijke constructies, stutwerk, bekisting, steigers, bracing, retentiewanden.