herkenningspunt

Een herkenningspunt is een herkenbaar object of kenmerk dat als referentiepunt fungeert bij het vaststellen van positie, oriëntatie en kaartwerk in geografische en navigatieve contexten. De term wordt gebruikt in onder meer cartografie, geodesie en routeplanning. Het doel is om op een betrouwbare manier richting en locatie te bepalen of te verifiëren.

Eigenschappen van een goed herkenningspunt zijn stabiliteit of langdurig bestaanszekerheid, duidelijke zichtbaarheid vanuit meerdere invalshoeken, en een nauwkeurig bekende locatie of meetbare coördinaten. In kaart- en landmetingswerk worden vaak meerdere herkenningspunten gebruikt om posities te trianguleren of te verifiëren en om routes en grenzen vast te stellen.

Toepassingen variëren van veldwerk en kaartproductie tot routeplanning. Door herkenningspunten langs een route te plaatsen kan men de voortgang controleren, coördinaten controleren en navigatie- of kaartgegevens valideren. In plaatselijke of regionale GIS-toepassingen worden herkenningspunten vaak gekoppeld aan centrale coördinaten, zodat ze dienen als referenties voor ruimtelijke analyses.

Voorbeelden van herkenningspunten zijn natuurlijke kenmerken zoals bergtoppen of rotsformaties, en door de mens gemaakte objecten zoals kerktorens, bruggen, kruispunten en uitkijkpunten. Het concept is breed toegepast in traditionele landmeting en moderne geografische informatiesystemen.

Zie ook: landmerk, referentiepunt, waypoint.