gezichtsziekten

Gezichtsziekten zijn aandoeningen die de anatomie en de functies van het gezicht kunnen beïnvloeden. Ze beslaan onder meer de huid, de zenuwen, botten en het zachte weefsel van het hoofd en gelaat, evenals aandoeningen die de ogen en kauwspieren kunnen aantasten. De verschijnselen variëren van cosmetische tot functionele en soms levensbedreigende problemen.

Voorbeelden van gezichtsziekten zijn huidziekten zoals acne, rosacea, contactdermatitis en atopische dermatitis en psoriasis; pigmentstoornissen als melasma; en aandoeningen zoals periorale dermatitis. Daarnaast kunnen infecties van het gezicht voorkomen, evenals tumoren zoals basaalcelcarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en melanoom. Zenuwaandoeningen zoals aangezichtsverlamming (faciale parese) en trigeminusneuralgie kunnen ook het gezicht aantasten. Trauma, littekens en aandoeningen van het kaakgewricht (temporomandibulair gewricht) en kauwspieren vallen eveneens onder dit domein.

Diagnostiek is gebaseerd op anamnese en lichamelijk onderzoek; aanvullende diagnostiek kan dermatoscopie, huidbiopsie, beeldvorming en bloedonderzoek omvatten. Behandelingsopties variëren en kunnen bestaan uit topische of systemische medicatie (antibiotica, anti-inflammatoire middelen en retinoïden), dermatologische therapieën (laser en lichttherapie), chirurgische verwijdering van tumoren of reconstructieve ingrepen, en behandeling van zenuw- of kaakproblematiek.

Prognose en preventie hangen sterk af van de specifieke aandoening; vroege diagnose en preventie, zoals zonbescherming en huidbewustzijn, verbeteren de uitkomsten.