geluidsanalyse

Geluidsanalyse is het systematisch onderzoeken van akoestische signalen om kwantitatieve en kwalitatieve informatie te verkrijgen over geluiden en hun bronnen. Het vakgebied wordt toegepast in milieu-lawaai, arbeidsomstandigheden en productontwikkeling en omvat zowel meet- als berekeningsprocedures.

Analysevormen: tijds- en frequentiedomeinanalyses. In het tijdsdomein wordt het geluiddrukniveau berekend over een meetperiode, bijvoorbeeld Leq, Lmax en Lden. In het frequentiedomein worden spectra en spectrogrammen gemaakt met behulp van Fourier-transformaties om de harmonische en ruiscomponenten te beoordelen. Psychoacoustische parameters zoals luidheid, scherpte en ruwheid kunnen ook worden geëxtraheerd.

Apparatuur en kalibratie: geluidmetingen gebruiken microfoons met kalibratoren, handbediende of vaste geluidsniveaumeters, en dosimeters voor persoonlijke blootstelling. Analyses vereisen kalibratie met een traceerbare geluidsbron (bijv. 1 kHz, 94 dB SPL) en controle van omgevingsfactoren.

Toepassingen: milieu-lawaai bij verkeer en industrie, arbeidsgeluidsblootstelling, product- en geluidsontwerp (luidsprekersontwerp, opnamekwaliteit), forensische audiotechnische analyses, en auditieve kwaliteitscontrole.

Rapportage en interpretatie: resultaten worden gepresenteerd als grafieken, zoals geluidspectra en spectrogrammen, en statistische maatstaven zoals Leq, Lmax, Lden, en percentielen, samen met meetopzet en onzekerheden.

Software en bronnen: veelgebruikte tools omvatten MATLAB, Python (SciPy), Praat en speciale acoustische pakketten; normen zoals ISO 1996, IEC 61672 en relevante Nederlandse normen vormen vaak de basis van methoden.

---