fasezuiverheid
Fasezuiverheid is de mate waarin een materiaal uit één fase bestaat, meestal een specifieke chemische samenstelling en kristalstructuur, zonder detecteerbare aanwezigheid van andere vaste fasen of onzuiverheden. In kristallijne systemen verwijst de term vaak naar de afwezigheid van secundaire kristallijne fasen of polymorfen naast de gewenste fase.
Zorgvuldige fasezuiverheid is van belang omdat de fysisch-chemische eigenschappen zoals oplosbaarheid, smelpunt, stabiliteit, mechanische sterkte en
De belangrijkste methode om fasezuiverheid te bepalen is röntgendiffractie (XRD). Met XRD kunnen aanwezigheid en identiteit
Fasezuiverheid wordt meestal uitgedrukt als percentage van de gewenste fase in massa- of molaire fracties. In
Uitdagingen zijn polymorfie, hydratie- of solvaatvorming, en heterogene monsters. De detectiegrens van technieken, bemonstering en heterogeniteit