enkelpointschattingen

Enkelpointschattingen zijn statistische schattingen die een onbekende parameter afbeelden met één getal, in tegenstelling tot interval- of kansverdelingsramen die onzekerheid expliciet weergeven. Een enkelpuntenschatting is de waarde die uit de data wordt afgeleid door een statistische methode, zoals het steekproefgemiddelde, de steekproefproportie of een coëfficiënt in een model.

Veelvoorkomende voorbeelden zijn het steekproefgemiddelde als schatting van het populatiegemiddelde, en de steekproefproportie als schatting van de populatieproportie. In modellering wordt ook de maximaal-likelihood-schatting (MLE) gebruikt als puntenschatting van een parameter; bij Bayesiaanse aanpak kan de posterior mean of de posterior mode als puntenschatting dienen, terwijl tegelijk een volledige verdeling voor onzekerheid beschikbaar blijft.

Voordelen zijn de eenvoud, snelle berekening en gemakkelijke interpretatie. Een puntenschatting levert direct een waarde op die kan worden gebruikt in beslissingen of verdere analyses. Nadelen zijn dat ze geen expliciete maat voor onzekerheid geven, gevoelig zijn voor uitschieters en afhankelijk zijn van modelaannames; een verkeerde aanneming kan leiden tot bias.

Evaluatie gebeurt vaak via bias, variantie en mean squared error. Onzekerheid kan worden ingeschat met standaardfouten, bootstrap of analytische intervallen. Intervallen geven een betrouwbaardere voorstelling van de onzekerheid.

Zie ook: estimator, bias, variantie, intervalschatting, bootstrap, MLE, Bayesiaanse schatting.

---