Home

endoskopia

Endoskopia, również nazywana endoskopią, jest grupą procedur diagnostycznych i terapeutycznych polegających na oglądaniu wnętrza narządów i jam ciała za pomocą endoskopu. Endoskop to długie, giętkie lub sztywne narzędzie wyposażone w źródło światła i kamerę; niekiedy zawiera także narzędzia do pobierania biopsji, usuwania zmian lub wykonywania zabiegów. Endoskop może być wprowadzany przez naturalne otwory ciała (np. usta, nos, odbyt, cewka moczowa) lub przez niewielkie nacięcie, a z pobranego materiału wykonywane są badania histopatologiczne.

Najczęściej stosowane są endoskopie przewodu pokarmowego (gastroskopia, kolonoskopia, enteroskopia), dróg oddechowych (bronchoskopia) oraz pęcherza moczowego (cystoskopia).

Procedury mogą mieć charakter diagnostyczny lub terapeutyczny: oglądanie błon śluzowych, pobieranie biopsji, usuwanie polipów, poszerzanie zwężeń,

Przygotowanie i bezpieczeństwo: niektóre badania wymagają przygotowania jelita (np. kolonoskopia) i krótkotrwałej sedacji lub znieczulenia ogólnego.

Historia i znaczenie: wczesne endoskopy były sztywne i ograniczone, a prawdziwy przełom nastąpił w połowie XX

Do
zaawansowanych
technik
należą
endoskopowa
cholangiopankreatografia
wsteczna
(ERCP)
i
endoskopowa
ultrasonografia
(EUS).
leczenie
krwawień
lub
wstawianie
stentów.
Zwykle
umożliwiają
również
leczenie
bez
konieczności
operacji.
Ryzyko
obejmuje
perforację,
krwawienie,
infekje,
reakcje
na
znieczulenie
oraz
zakażenia
sprzętu;
powikłania
zależą
od
typu
zabiegu
i
stanu
pacjenta.
Przed
zabiegiem
przeprowadza
się
ocenę
korzyści
i
ryzyka.
wieku
wraz
z
wprowadzeniem
światłowodów,
a
później
kamer
wideo.
Obecnie
endoskopia
stanowi
podstawowe
narzędzie
diagnostyczno-terapeutyczne
w
gastroenterologii,
pulmonologii,
urologii
i
otolaryngologii,
wykonywane
w
szpitalach
i
poradniach.