eindmomenten

Eindmomenten zijn de buigmomenten die optreden aan de uiteinden van een constructie-element, zoals een balk of een knooppunt in een frame. Ze ontstaan door externe belastingen en de randvoorwaarden van de ondersteuning en zijn bepalend voor de wijze van verbindingen en versteviging aan de uiteinden.

In een systeem met meerdere leden en verbindingen kunnen eindmomenten verschillen per eind en per toestand van het frame. Ze zijn onderdeel van het buigmomentendiagram en geven aan hoe het element onder belasting buigt bij de uiteinden. De signatuur en grootte van eindmomenten hangen af van de roteringsweerstanden van de uiteinden en of ze gepind, vast of vrij kunnen draaien.

Berekeningen van eindmomenten gebeuren met verschillende analyse-methoden, zoals spannings-distributie (momentendistributie), slope-deflection, stillekking of eindige-elementen. In ontwerpcodes worden voor veel standaard situaties tabellen of formules gegeven voor de eindmomenten, bijvoorbeeld bij balken met eenvoudige ondersteuning, vaste uiteinden of proptiele verbindingen. Voor een paar gangbare gevallen geldt bijvoorbeeld: een eenvoudig ondersteunde balk met uniforme last heeft eindmomenten van nul; een fixed-fixed balk onder UDL heeft eindmomenten van ongeveer -wL^2/12 aan beide uiteinden; een proptiele balk met een vaste en een gepinde kant heeft aan het vaste eind doorgaans een eindmoment van ongeveer -wL^2/8.

Praktisch zijn eindmomenten bepalend voor de ontwerpkeuzes rondom eindversterkingen, kabels of store verbindingen en voor de rekentechnische afstemming tussen meerdere balken in een frame. Ze beïnvloeden bovendien de roteringsverliezen en de serviceability van de constructie.