duratietijd

Duratietijd is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de tijdsduur van een gebeurtenis of proces aan te geven. Het beschrijft de periode tussen de start van de activiteit en het einde ervan. In veel vakgebieden functioneert duratietijd als praktisch synoniem voor duur, maar het woord benadrukt soms het aspect van tijdsmeting.

De term combineert duratie (de duur) met tijd en is vooral gangbaar in contexten waarin expliciet naar de meetbare tijdsduur wordt verwezen, zoals projectplanning, onderwijs, psychologie en informatica. Sommige vakgebieden geven de voorkeur aan andere termen zoals looptijd of doorlooptijd, afhankelijk van wat precies wordt gemeten.

Metingen van duratietijd worden meestal uitgedrukt in seconden, minuten of uren en kunnen handmatig met een stopwatch gebeuren of automatisch worden vastgelegd door systemen en logbestanden. In experimenten of tests bepaalt de duratietijd hoe lang een response of proces duurt vanaf het startsein tot het beëindigingssignaal.

Relatief gezien is duratietijd een onderdeel van tijds- en prestatiemetingen. Het verschilt van reactietijd (tijd tot eerste respons) en van doorlooptijd (totale tijd van input tot output, vaak inclusief wachttijden).

Voorbeelden: de duratietijd van een softwareoperatie bedraagt 2,3 seconden; de duratietijd van een college was circa 90 minuten; de duratietijd van een rendershot was 15 seconden.