donorretentie

Donorretentie, ook wel donorretentie genoemd, verwijst naar het vermogen van een non-profitorganisatie om donoren te behouden over opeenvolgende perioden. Het wordt vaak uitgedrukt als de retentiegraad: het aandeel donoren dat in een bepaald jaar opnieuw bijdraagt na een eerdere donatie. Retentie onderscheidt zich van donoracquisitie, dat gericht is op het werven van nieuwe donoren en op lange termijn minder voorspelbaar is.

Een hoge retentie draagt bij aan stabielere inkomsten en verlaagt de kosten van fondsenwerving, omdat bestaande donoren doorgaans een hogere kans hebben om opnieuw te geven en langer betrokken blijven. Belangrijke metrics zijn onder meer de retentiegraad, het aandeel terugkerende donoren, de donor lifetime value (LTV) en churn rate. Daarnaast kan cohortanalyse inzicht geven in patronen per aanmelderperiode.

Factoren die retentie beïnvloeden, zijn onder meer de kwaliteit van de dankbetuiging, transparantie over bestedingen en impact, consistente communicatie, gepersonaliseerde benadering, en een goede onboarding en stewardship-programma. Organisaties die investeren in een positieve donorervaring en tijdige follow-up zien doorgaans hogere retentie.

Om retentie te verbeteren, gebruiken organisaties onboarding- en welkomstcampagnes, regelmatige impactupdates, duidelijke doelstellingen en resultaten, een stewardshipkalender, erkenning bij mijlpalen, segmentatie en personalisatie, en automatisering van verlengings- en herinneringscommunicatie.

Uitdagingen omvatten economische schommelingen, donor fatigue, concurrentie, privacyregelgeving en datakwaliteit. Trends in fondsenwerving verschuiven naar donorcentrisme en omnichannel communicatie, met integratie van digitale en traditionele kanalen.