domeinarchitectuur

Domeinarchitectuur is het ontwerp en de structuur van een informatiesysteem dat is georganiseerd rond bedrijfsdomeinen. In een enterprise-architectuur beschrijft het hoe verschillende bedrijfsfuncties en processen worden ondersteund door applicaties, data en integraties, met duidelijke grenzen tussen de domeinen en verantwoordelijkheid voor data en functionaliteit. Het doel is om af te bakenen wat bij een domein hoort, decoupling tussen domeinen te bevorderen en wendbaarheid te vergroten.

Kernbegrippen zijn onder andere bounded contexts, waarbinnen modellen en logica consistent blijven; domeinmodellering die businessbegrippen omzet in softwareconstructies; en servicegrenzen met API-contracten. Domeinarchitectuur vormt de brug tussen bedrijfsarchitectuur en implementatieniveaus zoals applicatie- en infrastructuurarchitectuur, en ondersteunt migratie- en evolutieplannen. Het sluit aan bij Domain-Driven Design door de nadruk op de afbakening van verantwoordelijkheden en contexten en op het afstemmen van IT op business capabilities.

Architectuurprincipes omvatten loskoppeling, duidelijke eigenaarschap per domein, dataconsistentie en eigendom van data, beveiliging en compliance, schaalbaarheid en herbruikbaarheid. Organisatorisch vereist het vaak eigen teams die domeinverantwoordelijkheid dragen, vaak in samenstelling van cross-functionele of feature-teams.

Deliverables zijn onder meer een domeinschema, contextmap, definities van domeinmodellen, service- en data-architectuur, integratiepatronen en migratiepaden.

Toepassing: domeinarchitectuur komt vooral voor in grote organisaties die modulariteit en flexibiliteit nastreven, en die IT-voorzieningen rond domeinen zoals Klanten, Producten, Bestellingen of Facturering willen structureren, vaak in combinatie met een microservices- of modulaire architectuur.