datareplicatie

Datareplicatie is het proces waarbij gegevens uit een bronsysteem worden gedupliceerd naar één of meerdere doelsystemen. Het doel is om beschikbaarheid en redundantie te vergroten, latentie te verlagen voor gebruikers in verschillende regio’s, en back-ups en analytics-werkbelasten mogelijk te maken. Bij replicatie wordt rekening gehouden met garanties over tijdigheid en consistentie; afhankelijk van de toepassing kan dit sterkere of slappere consistentie vereisen.

Er zijn verschillende vormen. Synchrone replicatie kopieert wijzigingen vrijwel gelijktijdig naar doelsystemen, wat consistente weergaven garandeert maar soms de schrijflatentie verhoogt. Asynchrone replicatie stuurt wijzigingen met vertraging naar de doelsystemen, wat snellere schrijftijden oplevert maar tijdelijk inconsistente informatie kan veroorzaken. Architecturen omvatten vaak master-slave (of primary-replica) en multi-master, met topologieën zoals punt-tot-punt, hub-en-spoke of peer-to-peer.

Kernconcepten omvatten data-integriteit, de volgorde van wijzigingen en het gekozen continuiteitsniveau: sterke consistentie versus eventual consistency. Bij multi-master ontstaan vaker conflictsituaties die moeten worden opgelost via laatste-schrijf-wins, versies, of conflict-resolutie-mechanismen zoals CRDTs. Mechanismen voor replicatie zijn onder andere log-gebaseerde streaming (bijv. transactie-logs), log shipping en trigger-gebaseerde kopie. Veroudering van schema’s en compatibiliteitsproblemen vereisen zorgvuldige evolutie van het doelschema.

Toepassingen zijn onder meer disaster recovery, geografische redundantie, load balancing en real-time analytics. Beveiliging speelt een rol: encryptie in transit en at rest, toegangscontrole en auditing. Operationeel vereisen monitoring van latency, data-integriteit en eventuele data-drift.