contentstandaard

Een contentstandaard is een set van afspraken die bepalen hoe digitale inhoud is gestructureerd, gecodeerd en beheerd, zodat systemen inhoud kunnen uitwisselen, interpreteren en hergebruiken. Het doel is interoperabiliteit, vindbaarheid en duurzame toegankelijkheid.

Een standaard specificeert vaak metadata-velden (titel, maker, datum, onderwerp), een inhoudsmodel (de structuur van documenten of media-items), encoderingen en bestandsformaten (zoals XML, JSON, HTML, PDF), en regels voor versiebeheer, validatie en conformance. Ook rechten, provenance en duurzaamheid kunnen zijn vastgelegd.

In de praktijk verschilt een contentstandaard per domein. De bibliotheek- en erfgoedsector gebruiken vaak andere metadata- en taxonomie-standaarden dan overheden, onderwijs, media of e-commerce. Standaarden worden bovendien ondersteund door organisaties zoals ISO, NISO en W3C, die specificaties publiceren en testen.

Ontwikkeling en onderhoud gebeurt via samenwerking tussen belanghebbenden, afhankelijk van governance-kaders en implementatie-ervaringen. Conformance en validatie (bijv. schema’s en validators) helpen bij de implementatie en zorgen voor consistente uitwisseling tussen systemen. Het gebruik van standaarden vergroot de vindbaarheid, toegankelijkheid en archiefzekerheid van digitale inhoud.

De term contentstandaard is breed en continu in beweging door technologische vooruitgang en regelgeving. In essentie dient het als een gemeenschappelijke taal voor digitale inhoud, zodat verschillende systemen en organisaties efficiënt kunnen samenwerken.