chloorverbinding

Een chloorverbinding is elke chemische stof die atomen van chloor (Cl) bevat. De term bestrijkt zowel anorganische als organische verbindingen en omvat een breed bereik aan chemische eigenschappen, van eenvoudige zouten tot complexere koolstofverbindingen met chloor. In chloorverbindingen kan chloor verschillende oxidatietoestanden vertonen, van -1 in veel chloridezouten tot positieve toestanden in oxoanions zoals hypochloriet, chloriet, chloraat en perchloraat.

In de anorganische sfeer komen bekende voorbeelden voor zoals natriumchloride NaCl, waterstofchloride HCl en chloorgas Cl2. Zouten en oxoanionfamilies zoals hypochloriet (ClO−), chloriet (ClO2−), chloraat (ClO3−) en perchloraat (ClO4−) komen veel voor in industrie en milieu.

Organische chloorverbindingen bestaan uit koolstofverbindingen waarin een of meer waterstofatomen zijn vervangen door chloor, zoals chloromethaan CH3Cl, dichloormethaan CH2Cl2, chloroform CHCl3 en koolstoftetrachloride CCl4.

Productie en toepassingen: de chlor-alkali-industrie produceert NaOH, Cl2 en H2 bij de elektrolyse van natriumchlorideoplossing; chloor wordt ook gebruikt voor desinfectie en bleken. Veiligheid en milieu: veel chloorverbindingen zijn corrosief of giftig; sommige organische chlorverbindingen zijn persistent en kunnen schadelijk zijn voor gezondheid en milieu.