bruikbaarheidswerk

Bruikbaarheidswerk is een term die in praktijkgerichte disciplines wordt gebruikt om werkzaamheden en onderzoeksactiviteiten te beschrijven die gericht zijn op het vergroten van de bruikbaarheid, toepasbaarheid en acceptatie van een product, proces of dienst door eindgebruikers. De term is niet breed gestandaardiseerd in wetenschappelijke literatuur, maar komt voor in vakrapporten en projectplannen waarin gebruikerstevredenheid, toegankelijkheid en efficiëntie centraal staan.

Doel en reikwijdte omvatten het identificeren van gebruikersbehoeften, het ontwerpen van bruikbare oplossingen, testen met echte gebruikers en evalueren van de impact op prestaties en adoptie. Typische methoden zijn usability testing, participatief ontwerp, prototyping, veldtesten en evaluatiestudies.

Toepassingsvelden omvatten productontwikkeling, publieke dienstverlening, ICT, gezondheidszorg, en onderwijs. Voorbeelden zijn: het opnieuw ontwerpen van een overheidsportaal om drempels voor ouderen te verlagen; het vereenvoudigen van een medisch hulpmiddel voor betere bedieningsveiligheid; of het verbeteren van een landbouwgereedschap zodat kleine boeren het makkelijker kunnen gebruiken.

Relaties en kritiek: bruikbaarheidswerk sluit aan bij usability en gebruikerservaring (UX), maar ligt vaak dichter bij praktische implementatie en evaluatie dan bij theoretische concepten. Kritisch punt is de meetbaarheid van effecten en de behoefte aan middelen om op continue feedback te kunnen reageren.

Zie ook: bruikbaarheid, UX, participatief ontwerp, impactevaluatie.