brandstofkunde

Brandstofkunde is de wetenschappelijke studie van brandstoffen: hun eigenschappen, productie, opslag, transport en verbranding in energietoepassingen. Het vakgebied omvat zowel fossiele brandstoffen als duurzame en synthetische brandstoffen, en bestudeert hoe deze brandstoffen presteren in verschillende toepassingen zoals motoren en warmte- en krachtcentrales.

Belangrijke concepten zijn energiewaarde (uitgedrukt in MJ/kg of MJ/L) en energiedichtheid, octane-index en cetane-index, viscositeit, vlampunt en zwavelinhoud, verbrandingskenmerken en emissieprofiel. Laboratoriumtesten bepalen de kwaliteit en compatibiliteit met systemen en regelgeving.

Brandstoffen worden onderverdeeld in fossiele brandstoffen (olieproducten en aardgas), hernieuwbare brandstoffen (bio-brandstoffen zoals biodiesel en bio-ethanol), en synthetische brandstoffen (FT- en power-to-liquid) en waterstof. Productie omvat winning, raffinage en blending; opslag en transport vereist strikte veiligheids- en kwaliteitsnormen.

Toepassingen omvatten verbranding in verbrandingsmotoren, gasturbines, stoom- en verwarmingsinstallaties. Efficiëntie en emissies zijn centrale aandachtspunten, met aandacht voor CO2, NOx, SOx en roet. Regelgeving en normen sturen ontwerp, brandstofspecificaties en brandstofmengsels.

De discipline evolueert in reactie op energietransitie en klimaatdoelstellingen, met onderzoek naar low-carbon en circulaire brandstoffen, waterstof en synthetische brandstoffen. Onderwijs en industrie richten zich op kwaliteit, veiligheid en milieuvriendelijkheid.