bodembodem

Bodembodem is een term uit de Nederlandse bodemkunde en geotechniek die de ondergrens van een bodemlaag aangeeft: het punt waarop de bodem ophoudt en het onderliggende materiaal begint. De bodembodem fungeert als een praktische grens in bodemkartering en bij het beoordelen van de diepte van beworteling, drainage en bodemprocessen.

Interpretatie en variatie: De bodembodem is geen vaste mineralogische horizon zoals de B-horizon, maar een functionele grens die door onderzoekers bij veldbeschrijvingen wordt vastgesteld. De exacte diepte en aard van de bodembodem kunnen variëren afhankelijk van factoren als milieu, waterstand, wortelactiviteit en menselijke beïnvloeding.

Vormen en detectie: In veldbeschrijvingen wordt de bodembodem bepaald door het punt waar de kenmerken van de bodem eindigen en het onderliggende materiaal begint. Dit kan variëren van een duidelijke overgang naar een graduele verschuiving, en kan samenhangen met de aanwezigheid van een volgende horizon (bijvoorbeeld een C-horizon) of met een ongeroerde substratuur.

Betekenis: De bodembodem beïnvloedt wortelzone, waterretentie en drainage, en heeft daarom invloed op landbouwtoepassingen, waterbeheer en geotechnische ontwerpvraagstukken zoals funderingen en grondkering. In veen- en organische bodems kan de bodembodem de grens zijn waar mineralisch substraat begon.

Zie ook: bodemprofiel, bodemhorizons, substraat, bedrock, geotechniek