beeldherstel

Beeldherstel is het vakgebied en de praktijk van het herstellen van beschadigde of verzwakte beelden, zoals fotografische afdrukken en negatieven, filmframes en digitale afbeeldingen, met als doel de leesbaarheid en de informatieve waarde zoveel mogelijk terug te brengen. Het wordt toegepast door archieven, musea, filmstudio's, onderzoeksinstellingen en particuliere fotografen. Conservatoren beoordelen de toestand van een beeld en stellen een herstelplan op, met aandacht voor authenticiteit, leeftijd en historische context.

Er zijn twee hoofdbenaderingen: fysieke restauratie en digitale restauratie. Fysieke restauratie omvat maatregelen die direct op het object worden toegepast, zoals reiniging, stabilisatie van verzwakt materiaal, reparatie van scheuren en ontbrekende delen, en in sommige gevallen deacidificatie of versteviging van de drager.

Digitale restauratie gebruikt digitalisering en software om beeldproblemen te corrigeren zonder het origineel verder te verstoren. Typische digitale handelingen zijn ruisonderdrukking, kras- en stofverwijdering, correctie van verkleuring en contrast, herstel van ontbrekende of beschadigde delen en, bij film, frame-voor-frame reconstructie en kleurgrading.

Kwaliteits- en ethische overwegingen omvatten documentatie van alle bewerkingen, het behoud van de oorspronkelijke staat waar mogelijk, en het respecteren van auteursrechten en provenance. Beeldherstel draagt bij aan het behoud van cultureel erfgoed en vergroot de toegankelijkheid van historisch waardevolle beelden voor onderzoek en publieke belangstelling.