basispunten

Basispunten is een eenheid die in financiën wordt gebruikt om kleine veranderingen in rentevoeten, rendementen en andere percentages weer te geven. Eén basispunt komt overeen met 0,01 procentpunt; honderd basispunten vormen dus één procentpunt. Deze eenheid maakt het mogelijk om nauwkeurig uit te drukken hoeveel een rente of yield is veranderd zonder de juiste procentpunten expliciet te noemen.

De term wordt veel gebruikt in centrale banken, obligatiemarkten, kredietmarkten en bij hypotheekrentes. Toepassingen zijn onder meer veranderingen in beleidsrentes, veranderingen in obligatierendementen en spreads tussen verschillende soorten kredieten. Basispunten worden ook gebruikt bij het bespreken van inflatieverwachtingen en risicopremies, omdat ze de grootte van kleine tot gematigde verschuivingen duidelijk leesbaar houden.

Relatie tot procentpunten: 1 procentpunt komt overeen met 100 basispunten. Dit betekent dat een stijging van 0,25 procentpunt gelijk is aan een stijging van 25 basispunten. Het gebruik van basispunten voorkomt verwarring bij relatieve of absolute veranderingen en is vooral handig bij financiële instrumenten met lage of hoge procentuele niveaus.

Samengevat: basispunten zijn de gangbare maatstaf om kleine veranderingen in rente en rendement nauwkeurig te beschrijven, met 100 basispunten gelijk aan 1 procentpunt. De term is wijdverspreid in Nederlandse en internationale financiële communicatie.