baptystów

Baptystów to członkowie Kościołów baptystycznych, ruchu chrześcijańskiego wywodzącego się z tradycji protestanckiej w XVII wieku. Charakterystyczną cechą jest praktyka chrztu dorosłych przez pełne zanurzenie po świadomym wyznaniu wiary. Chrzest dzieci nie jest w baptystycznym nauczaniu aktem wstępowania do Kościoła.

Kościoły baptystyczne wyróżnia przede wszystkim autonomia lokalnego zboru i congregationalny model rządzenia. Każda wspólnota decyduje o swoim duchowym kierownictwie, nauczaniu i praktykach. Wierni uznają kapłaństwo wszystkich wiernych oraz suwerenność Kościoła w zakresie misji, sakramentów i organizacji. Kościoły te często współpracują w zrzeszeniach, federacjach i misjach międzynarodowych, pozostając przy tym niezależne w zakresie decyzji lokalnych.

Doktryna baptystów kładzie nacisk na autorytet Biblii, zbawienie przez wiarę w Jezusa Chrystusa oraz dwa sakramenty: chrzest i Wieczerzę Pańską, które są obchodzone we wspólnocie na pamiątkę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Zazwyczaj podkreślana jest także misja oraz odpowiedzialność wspólnoty za nauczanie, duchowe życie wiernych i ewangelizację.

Historia baptystów sięga XVII wieku w Anglii i Holandii, gdzie ruch ten powstał w reakcji na praktyki kościelne ówczesnych państwowych wspólnot; za jego twórców uznaje się m.in. Johna Smytha i Thomasa Helwysa. Od czasu dzięki migracjom i misjom ruch rozprzestrzenił się na wszystkie kontynenty.

W Polsce baptystów reprezentuje Kościół Baptystów oraz zbory zrzeszone w różnych regionalnych strukturach. Nacisk kładą na praktykę chrztu dorosłych, ewangelizację, edukację biblijną i działania społecznie użyteczne, pozostając częścią szerszego ruchu protestanckiego.