wspólnot

Wspólnoty, w języku polskim denotujące pojęcie wspólnoty (w liczbie mnogiej najczęściej używa się formy wspólnoty w mianowniku liczby mnogiej, a przypadkowo spotyka się także formę wspólnot w innych przypadkach), to grupa ludzi, która łączy się ze względu na wspólne interesy, miejsce zamieszkania lub wspólne prawa do mienia. Słowo wywodzi się od korzeni wspólne, oznaczających to, co dzielone i współtworzone przez kilka podmiotów.

W kontekście społecznym i naukowym wspólnota odnosi się do zorganizowanej całości społecznej, która wykształca odrębne normy, wartości i tożsamość. Może to być wiejska, lokalna, zawodowa, religijna lub etniczna grupa, a także całe społeczeństwo obywatelskie w mikroskali. Wspólnoty kształtują współpracę, sieci wsparcia oraz mechanizmy solidarności, a ich granice bywają płynne i zależne od kontekstu kulturowego.

W prawie i gospodarce nieruchomości wspólnota występuje jako formalny podmiot prawny. Wspólnota mieszkaniowa, tworzona przez współwłaścicieli lokali w budynku wielorodzinnym, zarządza częściami wspólnymi i podejmuje decyzje dotyczące utrzymania i eksploatacji. Działania wspólnoty regulowane są przepisami prawa lokali (np. ustawa o własności lokali) i zwykle prowadzone przez zarząd. Wspólnoty gruntowe i inne formy wspólnot prawnych również funkcjonują na podstawie odrębnych przepisów.

W codziennym języku wspólnoty bywają też rozumiane metaforycznie, jako wspólnoty narodowe, religijne, etniczne lub zawodowe, które łączą członków wokół wspólnych przekonań, tradycji lub celów. Podstawową cechą jest wspólnotowe oparcie i współodpowiedzialność za dobro wspólne.