arytmia

Arytmia serca to zaburzenie rytmu, które objawia się nieprawidłową częstością lub rytmem serca. Może być zbyt szybka (tachykardia), zbyt wolna (bradykardia) lub nieregularna. Czasem arytmie są bezobjawowe, innym razem powodują palpitacje, zawroty głowy lub omdlenia.

Klasyfikacja obejmuje tachyarytmie i bradyarytmie, oraz miejsce pochodzenia (przedsionki lub komory) i czas trwania. Najczęstsze to migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, arytmie komorowe oraz bradykardie.

Przyczyny to choroby serca (miażdżyca, zawał, choroba zastawek), zaburzenia elektrolitowe, niedokrwienie, czynniki leków i substancji (niektóre antyarytmiczne, alkohol), zaburzenia tarczycy oraz wrodzone zaburzenia przewodzenia.

Objawy zależą od typu; mogą to być palpitacje, zawroty głowy, omdlenia, duszność, ból w klatce piersiowej. Niektóre arytmie wykrywane są przypadkowo podczas badań.

Diagnostyka opiera się na EKG, długoterminowym monitorowaniu (Holter, rejestrator zdarzeń), oraz ocenie struktury serca za pomocą echokardiografii. W razie potrzeby wykonuje się testy wysiłkowe, rezonans serca lub angiografię.

Leczenie zależy od rodzaju i ryzyka. Często obejmuje kontrolę rytmu lub częstości, leki (beta-blokery, blokery kanału wapniowego, antyarytmiczne), a w wybranych przypadkach kardiowersję, ablację, stymulator serca lub defibrylator. Leczenie przeciwkrzepliwe jest kluczowe w migotaniu przedsionków.

Rokowanie zależy od rodzaju arytmii i współistniejących chorób. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie ograniczają ryzyko powikłań, takich jak udar czy nagłe zatrzymanie krążenia.