aanvalstechnieken

Aanvalstechnieken verwijst naar de methoden die kwaadwillenden gebruiken om systemen, netwerken of personen te misleiden, te compromitteren of te schaden. In de context van informatietechnologie en cyberspace beschrijven ze de tactieken die tot ongeautoriseerde toegang, datadiefstal of verstoring van diensten kunnen leiden. Het begrip omvat zowel menselijke factoren als technische kwetsbaarheden.

Een gangbare indeling maakt onderscheid tussen sociale aanvalstechnieken en technische aanvalstechnieken. Sociale aanvallen richten zich op menselijke factoren en proberen vertrouwen, procedures of procedurele controles te omzeilen. Technische aanvallen proberen kwetsbaarheden in software, netwerken of apparaten te misbruiken om toegang te krijgen of controle over systemen te verkrijgen.

Voorbeelden van sociale technieken zijn phishing, vishing en pretexting, waarbij een aanvaller zich als legitieme derde partij presenteert. Technische aanvalstechnieken omvatten malware (zoals virussen en ransomware), uitbuiting van kwetsbaarheden (zero-days), webaanvallen als SQL-injectie en cross-site scripting, netwerkmanipulatie zoals man-in-the-middle en verstoring van diensten via DDoS, en aanvallen met gestolen referenties (credential stuffing, brute force).

Andere tactieken omvatten supply chain-attacks, watering hole-aanvallen en botnets. Doel van het bestuderen van aanvalstechnieken is vooral defensief: het begrijpen van risico's en het verbeteren van beveiligingsmaatregelen. Organisaties richten zich op defense in depth, kwetsbaarheidsbeheer, continue monitoring en incidentrespons, naast bewustwordingstraining voor gebruikers en ethische overwegingen bij onderzoek en rapportage.