Webtechnieken

Webtechnieken is een verzamelterm voor de technologieën en standaarden die worden gebruikt om webpagina's en webapplicaties te ontwerpen, bouwen, leveren en onderhouden. Ze bestrijken zowel de clientzijde als de serverzijde van het web en worden gedefinieerd door organisaties zoals de W3C en WHATWG.

Aan de clientzijde omvatten de belangrijkste technologieën HTML voor de structuur, CSS voor de vormgeving en JavaScript voor interactie. Moderne clienttoepassingen maken ook gebruik van frameworks en libraries zoals React, Angular en Vue, evenals ontwikkelingen zoals WebAssembly, progressive enhancement, responsive design en accessibility.

Aan de serverzijde omvatten gangbare talen en platforms zoals PHP, Python (Django, Flask), Ruby (Ruby on Rails), Java (Spring) en Node.js. Webservers zoals Apache en Nginx leveren inhoud en verwerken verzoeken, terwijl databases (relationeel zoals MySQL en PostgreSQL; NoSQL zoals MongoDB) opslag en query's afhandelen. Communicatie gebeurt meestal via HTTP/HTTPS, met APIs in REST of GraphQL.

Ontwikkelpraktijken omvatten versiebeheer met Git, continue integratie en deployment (CI/CD), containerisatie met Docker en cloudplatforms zoals AWS, Azure en Google Cloud. Beveiliging is cruciaal; best practices betreffen TLS/HTTPS, inputvalidatie en bescherming tegen kwetsbaarheden zoals beschreven in de OWASP Top Ten.

Beleid en standaarden richten zich op W3C en WHATWG die living standards ontwikkelen. Semantisch HTML en accessibility zijn centraal. Trendlijnen zoals Jamstack, statische sitegenerators en discussies over server-side rendering versus client-side rendering beïnvloeden architecturen en prestaties. Webtechnieken evolueren voortdurend met aandacht voor interoperabiliteit, snelheid en beveiliging.