Vloeistofdicht

Vloeistofdicht is de eigenschap van een object, verbinding of constructie om de doorgang van vloeistoffen te voorkomen onder vastgestelde omstandigheden. Het begrip wordt veel gebruikt voor behuizingen, kabel- en leidingverbindingen en afdichtingen in industrie, elektronica en bouw. Een vloeistofdichte constructie beschermt interne onderdelen tegen water, olie, chemicaliën en andere vloeistoffen, afhankelijk van de eis van de toepassing.

De mate van vloeistofdichtheid wordt vaak uitgedrukt met IP-nummers (Ingress Protection). De tweede cijfer geeft doorgaans bescherming tegen vloeistoffen aan en varieert van IPX4 tot IPX8, bijvoorbeeld IPX4 bij spatwater, IPX7 bij onderdompeling tot circa 1 meter en IPX8 bij langere onderdompeling. In veel producten staan ook aanvullende normen voor specifieke toepassingen.

Veel gebruikte afdichtingssystemen bestaan uit pakkingen en O-ringen, gecombineerd met sluitingen zoals schroeven, kliksystemen of lasverbindingen. Materialen voor de afdichtingen variëren met temperatuur, chemische inertie en mechanische belasting, met silicones, EPDM, NBR en fluoropolymeren als gangbare opties.

Toepassingsgebieden zijn onder meer elektrische behuizingen en verlichting, machinebouw, medische apparaten, chemische industrie en consumentenproducten. Belangrijke overwegingen zijn de chemische compatibiliteit, temperatuurbestendigheid, hydrodynamische belastingen en de verwachte veroudering van afdichtingen. Een vloeistofdichte ontwerpkeuze vereist selectie van materiaal, afdichtingsoplossingen en onderhoud om lekkage te voorkomen gedurende de levensduur van het product.