Transcraniële

Transcraniële verwijst naar technieken en apparaten die de activiteit van de hersenen beïnvloeden door stimulatie door de schedel. Deze niet-invasieve methoden worden gebruikt in wetenschappelijk onderzoek en in klinische contexten om hersenfuncties te moduleren zonder operatieve ingrepen.

Transcraniële elektrische stimulatie (tES) omvat tDCS (transcraniële directe elektrische stimulatie), tACS (transcraniële sinusvormige stimulatie) en tRNS (transcraniële ruisstimulatie). Bij tES krijgen de hersenschors en omliggende gebieden zwakke elektrische stromen via elektroden op de hoofdhuid.

Transcraniële magnetische stimulatie (TMS) gebruikt snel afwisselende magnetische velden die via een spoel op de hoofdhuid in de hersenen induceren. Dit kan enkelvoudige stimuli of herhaalde sessies betreffen (rTMS); diepe TMS (dTMS) bereikt ook dieper liggende gebieden.

Toepassingen: in onderzoek worden deze technieken gebruikt om hersengebieden en netwerken te bestuderen; klinisch staan ze bekend om depressie, chronische pijn, bewegingsstoornissen zoals Parkinson en revalidatie na beroerte.

Veiligheid en regulering: meestal goed verdragen wanneer uitgevoerd door getrainde professionals. Mogelijke bijwerkingen zijn huidprikkeling, tintelingen en hoofdpijn; zeldzaam risico bij TMS is een aanval. Contra-indicaties omvatten epilepsiegeschiedenis, hoofdmetalen of implants en zwangerschap; altijd overleg met een arts.

Ontwikkeling en toekomst: transcraniële stimulatie blijft een actief onderzoeksgebied met toenemende aandacht voor gepersonaliseerde protocollen, betere dosering en langetermijneffecten. Het biedt een aanvulling op bestaande behandelingen, met uiteenlopende wettelijke normen per land.