Stacjonarna

Stacjonarna jest żeńską formą przymiotnika stacjonarny i używanym w języku polskim określeniem opisującym coś nieruchomego lub pozostającego bez zmiany w czasie. W zastosowaniach naukowych i technicznych termin ten funkcjonuje jako kategoria opisowa wskazująca na statyczny, nieporuszający się charakter obiektu lub zjawiska. Jako przymiotnik łączy się z rzeczownikami rodzaju żeńskiego, takimi jak faza, kolumna, warstwa, układ.

Pochodzenie słowa wiąże się z czasownikiem stacjonować i rzeczownikiem stacja; w polszczyźnie formy stacjonarna i pokrewne funkcjonują w wielu zestawieniach terminologicznych. W naukach ścisłych i technicznych stacjonarna pojawia się w określeniach opisujących czynniki, które nie zmieniają się w czasie lub pozostają nieruchome względem obserwatora.

Zastosowania obejmują m.in. chromatografię, gdzie mowa o fazie stacjonarnej będącej nieruchomą fazą, na której zachodzi rozdział substancji. W fizyce i innych dziedzinach używa się także zwrotów takich jak stan stacjonarny czy układ stacjonarny, a formy żeńskie występują w kontekstach z żeńskimi rzeczownikami, np. faza stacjonarna, warstwa stacjonarna. Termin jest powszechny w terminologii technicznej i naukowej, a jego znaczenie zależy od kontekstu dyscypliny.

Zobacz również: stacjonarność, stan stacjonarny, faza ruchoma, chromatografia.