Schilderingen

Schilderingen is een term in het Nederlands die verwijst naar beeldende kunst die ontstaat door pigmenten op een oppervlak aan te brengen. De term omvat schilderijen in ruime zin, zoals doeken en schilderpanelen, maar ook muurschilderingen die rechtstreeks op wanden zijn aangebracht. Doeken, houten panelen en papier fungeren als traditionele dragers; muurschilderingen kunnen integraal deel uitmaken van een architectonische ruimte.

Media en technieken: schilderingen kunnen bestaan uit olie-, tempera- of acrylverf op verschillende ondergronden. Muurschilderingen maken vaak gebruik van fresco- of secco-technieken, waarbij pigmenten in natte of droog gebleven ondergronden worden verwerkt. Verschillende conserverings- en restauratietechnieken worden toegepast, afhankelijk van het medium en de ondergrond.

Historische ontwikkeling: schilderingen hebben zich ontwikkeld van antieke en middeleeuwse muurschilderingen tot de moderne schilderkunst. Vaak vertellen schilderingen religieuze of mythologische scènes, portretten, landschappen en stillevens; onderwerpen en stijlen variëren per periode. In de loop der tijd hebben realisme, lichtstudie en abstractie de mogelijkheden van schilderingen vergroot.

Presentatie en behoud: schilderingen bevinden zich in musea, kerken, paleizen en openbare gebouwen. Conservatie en restauratie zijn cruciaal vanwege veroudering van pigmenten, vernis, ondergronden en bindmiddelen. Klimaatbeheersing, lichtregeling en gedocumenteerde restauraties dragen bij aan het behoud.

Termgebruik: schilderingen is een overkoepelende term voor schilderwerk op diverse dragers en kan in sommige gevallen synoniem zijn aan schilderijen, hoewel men vaak onderscheid maakt tussen schilderijen en muurschilderingen.