Persisteerde

Persisteerde is de verleden tijd van het Nederlandse werkwoord persisteren, wat betekent blijven bestaan, aanhouden of zich volhouden ondanks tegenwerking, tijd of omstandigheden. Het kan verwijzen naar een fenomeen zoals geluid of weer dat langer aanhoudt, maar ook naar een attitude of overtuiging die in het verleden bleef bestaan. De kernbetekenis is het voortduren of volhouden van iets.

Etymologie en verwantschappen: persisteren vindt zijn oorsprong in het Latijnse persistere, dat standhouden of voortduren betekent. Via het Frans is dit begrip in het Nederlands terechtgekomen en vervolgens geïntegreerd in de Nederlandse werkwoordsvorming. Verwante vormen zijn onder andere persisteren (infinitief), persisterend (adjectief) en de bijbehorende zelfstandige naamwoorden zoals persistentie in sommige vakgebieden.

Gebruik en toon: persisteerde wordt gebruikt in formele of descriptieve teksten om aan te geven dat een toestand of verschijnsel in het verleden bleef voortduren. Voorbeelden: “Het geluid persisteerde tot in de vroege ochtend.” of “Zijn standpunten persisteerden ondanks de kritiek.” Het werkwoord is in veel contexten uitdrukking van aanhoudendheid of vasthoudendheid, vaak zonder directe evaluatie van de situatie.

Gerelateerde termen: persisteren, persisterend, persistentie. Synoniemen zijn onder meer aanhouden, voortduren en blijven bestaan; tegenhangers zijn ophouden of opgeven.

Zie ook: persisteren; persistentie; persisterend.