Papierformaten

Papierformatten verwijzen naar gestandaardiseerde afmetingen voor papier, bedoeld om uitwisseling en productie te vereenvoudigen. De belangrijkste normen zijn ISO 216 (voor A-, B- en C-series). De formaten in de A- en B-series delen dezelfde verhoudingen: elke stap heeft een lengte die ongeveer √2 maal de breedte heeft. Wanneer een vel langs de lange zijde doormidden wordt gevouwen, ontstaat het volgende formaat (A0 → A1 → A2 enz.).

De A-series vormen de bekendste reeks. A0 heeft een oppervlakte van circa 1 m2 en meet ongeveer 841 × 1189 mm; A1 is grofweg 594 × 841 mm, A4 210 × 297 mm. A4 is wereldwijd de meest gebruikte maat voor documenten, A5 wordt vaak toegepast voor notitieblokken en brochures, A3 voor posters en schetsen, A2 en hoger voor grotere afdrukken.

De B-series biedt tussenliggende en grotere formaten met dezelfde verhouding, van B0 tot B10. B-formaten worden vaak gebruikt wanneer net iets groter of kleiner dan A-formaten gewenst is, bijvoorbeeld voor posters of wettelijk documenten. De C-series bestaan uit envelopmaten ontwikkeld om brieven in A-formaat zonder extra vouw te kunnen versturen; C4 past A4, C5 past A5, C6 past A6, enz.

Naast ISO-formaten bestaan regionale systemen zoals de Amerikaanse afmetingen Letter (216 × 279 mm), Legal (216 × 356 mm) en Tabloid/Ledger (279 × 432 mm). Papiergewicht (gsm) geeft de dikte aan; gangbare kantoorwaarden liggen tussen ongeveer 80 en 160 gsm, met 200–300 gsm voor kartonachtige toepassingen. Formaatkeuze beïnvloedt o.a. printresolutie, vouwen en mailverwerking.