Osteoklastlar

Osteoklastlar, kemik rezorpsiyonundan sorumlu olan büyük ve çok çekirdekli hücrelerdir. Kemik dokusunda bulunan bu hücreler, monosit-makrofaj kökenli kemik iliği hücrelerinden türetilirler ve farklılaşmaları M-CSF ile RANKL sinyalleşmesi gerektirir. Osteoklastlar genellikle kemik yüzeyi üzerinde oyuklar oluşturarak rezorpsiyon yaparlar.

İşlevleri, mineral içeren kemik dokusunun çözümlenmesi ve organik matriksin yıkımını içerir. Hücreler, rezorpsiyon lakunası adı verilen özel bir boşlukta bir arayışla bağ dokusuyla temas kurar, H+-ATPaz aracılığıyla asidik bir ortam oluşturur ve mineral fazı çözünür. Ardından kattes K ve diğer enzimler ile kollajen ve diğer matriks proteinlerini parçalayarak kemik matriksinin rezorbsiyonunu gerçekleştirirler. Osteoklastlar sütunlar halinde tekrar bir araya gelerek çok çekirdekli yapılara ulaşır ve aktivite süresinin sonunda ortadan kalkabilirler.

Radyasyon ve hormonal düzenlemelerle kemik homeostazında osteoklast ve osteoblast dengesinin korunması önemlidir. Osteoklast aktivitesi, osteoblastlar tarafından salgılanan RANKL ve osteoprotegerin (OPG) dengesi tarafından kontrol edilir; RANKL osteoklast farklılaşmasını uyarırken OPG bu etkiyi engeller. PTH ve calcitonin de osteoklast aktivitesi üzerinde etkili olabilir. Mekansal yük ve beslenme durumu da bu dengeyi etkiler.

Klinik olarak, artan rezorpsiyon osteoporoz gibi durumlara, yetersiz rezorpsiyon osteopetrozisa neden olabilir. Kanser metastazları sırasında rezorpsiyon artabilir. Tedavide bisfosfonatlar veya RANKL inhibitörleri (örneğin denosumab) gibi osteoklast aktivitesini baskılayan yaklaşımlar kullanılır. Osteoklastlar, laboratuvarda M-CSF ve RANKL varlığında farklılaşır ve rezorpsiyon pitleri oluşturarak çalışabilirler.