Opslagweefsels

Op opslagweefsels zijn plantaardige weefsels die bestaan uit parenchymcellen die gespecialiseerd zijn in het opslaan van reservevoorraadstoffen. De belangrijkste opslagstoffen zijn zetmeel, oliën en proteïnen, maar ook water kan worden opgeslagen. De cellen hebben vaak grote vacuolen en dunne celwanden; in de cellen bevinden zich plastiden die gespecialiseerd zijn in opslag, zoals amyloplasten voor zetmeel en elaioplasten voor lipiden, en soms proteïnekorrels in zaden.

Deze weefsels komen voor in verschillende organen, zoals wortels, stengels, vruchten en zaden. Voorbeelden zijn aardappelknollen, waarin opslagparenchymzetmeel stapelt, en rijpe vruchten die suikers opslaan in vruchtvleescellen. Zaden bevatten opslagweefsels die reserve-energie leveren tijdens kieming, vaak in de vorm van zetmeel of lipiden in cotyledonen. In sommige organen kan opslag ook water bevatten zodat de plant turgor kan handhaven tijdens drogere periodes.

Functie en betekenis: opslagweefsels leveren energie en bouwstoffen voor kieming en groei en bieden reserves tijdens periodes van weinig fotosynthese of voedselbeschikbaarheid. Daarnaast kunnen ze invloed hebben op eigenschappen zoals smaak, textuur en voedingswaarde van vruchten en zaden, afhankelijk van welke reserves worden opgeslagen.

Samenvattend zijn opslagweefsels een gespecialiseerde vorm van parenchymweefsel gericht op reserveopslag. Ze komen in uiteenlopende orgaaniën voor en vertonen variatie in samenstelling afhankelijk van soort en functie.