Opslaginfrastructuur

Opslaginfrastructuur verwijst naar de hardware, software en diensten die worden gebruikt om data op te slaan, te beheren en te beschermen. In moderne ICT-omgevingen omvat het zowel primaire opslag voor actieve data als secundaire opslag voor back-ups en archieven. Opslaginfrastructuur kan on-premises, in de cloud of als hybride model ingezet worden, afhankelijk van wensen op het gebied van kosten, snelheid en beschikbaarheid.

Belangrijke componenten zijn opslagmedia (zoals HDD's, SSD's en NVMe-schijven), opslagservers en opslagnetwerken (denk aan SAN en NAS), en software-gedefinieerde opslag die resources abstracteert en automatiseert. Daarnaast spelen data-managementfuncties een rol, zoals deduplicatie, compressie, tiering en metadata-beheer. Beveiliging, encryptie en toegangscontrole zijn essentieel, net als back-up, recovery en disaster recovery-plannen om continuity te waarborgen.

Opslagtypes variëren op basis van toegangspunt en gebruik: blokopslag (SAN) voor databasetoepassingen en schaalbare workloads; bestandopslag (NAS) voor gedeelde bestanden en samenwerking; objectopslag voor onbeperkte schaal en lange termijn bewaaring; en erere opslag zoals tapes voor archivering. Architecturen variëren van direct-attached storage (DAS) tot netwerkopslagsystemen (NAS/SAN) en hypergeconvergeerde infrastructuur (HCI), met groeiende adoptie van software-gedefinieerde en cloud-native opslag.

Design- en bedrijfsprocessen richten zich op capaciteitplanning, prestatie-eisen (IOPS, latency), betrouwbaarheid (RAID of erasure coding), schaalbaarheid en kostenbeheer. Data governance, compliance, en milieubelasting (energiezuinigheid, koeling) spelen ook een rol. Trends omvatten NVMe over Fabrics, object-opslag, automatisering en cloud-integratie voor hybride opslagstrategieën.