Opslaggrootte

Opslaggrootte verwijst naar de hoeveelheid digitale informatie die een opslagmedium kan bevatten of een bestand kan bevatten. Het geeft aan hoeveel bytes beschikbaar zijn voor data en wordt gebruikt bij de aanschaf van hardware, bij back-ups en bij het beheren van bestanden.

Eenheden en notatie: opslag wordt doorgaans uitgedrukt in decimalen (kB = 1.000 bytes, MB = 1.000.000 bytes, GB = 1.000.000.000 bytes, TB = 1.000.000.000.000 bytes). In veel computeromgevingen worden ook binaire prefixes gebruikt (KiB = 1024 bytes, MiB = 1.048.576 bytes, GiB = 1.073.741.824 bytes, TiB). Dit verschil kan verwarring geven: een apparaat dat "128 GB" meldt, kan in het besturingssysteem ongeveer 119 GiB tonen.

Rapportering en overhead: de geclaimde capaciteit van een schijf is vaak groter dan de daadwerkelijk Bruikbare capaciteit nadat het bestandssysteem, de partitie-indeling en metadata zijn aangemaakt. Ook reserveert het systeem doorgaans ruimte voor systeem- en foutcorrectie; die overhead neemt een deel van de capaciteit in beslag.

Toepassingen en planning: opslaggrootte is cruciaal bij de keuze van harde schijven, SSD’s en geheugenkaarten, en bij data-intensieve taken zoals videobewerking, backups en databases. Voor gebruikers is het verstandig rekening te houden met huidige en verwachte datahoeveelheden en met eventuele reserveruimte voor groei en performance.