Ontslagbescherming

Ontslagbescherming is een term uit het arbeidsrecht die verwijst naar wettelijke en sociale regels die werknemers beschermen tegen onrechtmatig of onnodig ontslag. Het doel is werkzekerheid te waarborgen en een zorgvuldige ontslagprocedure te garanderen.

In de meeste gevallen kan ontslag alleen plaatsvinden als er een redelijke grond voor ontslag bestaat en de procedure correct is gevolgd. Redenen kunnen economische factoren (bijvoorbeeld reorganisatie of faillissement), disfunctioneren of langdurige ziekte/arbeidsongeschiktheid, of ernstig verwijtbaar handelen van de werknemer zijn. Discriminatie op basis van geslacht, leeftijd, afkomst, religie, seksuele geaardheid of vakbondslidmaatschap is verboden.

De ontslagprocedure verschilt per situatie en sector. In veel gevallen wordt toestemming gevraagd bij UWV WERKbedrijf. In andere situaties kan de kantonrechter beslissen over het al dan niet toestaan van het ontslag, bijvoorbeeld bij ontslag vanwege persoonlijke redenen of bij collectief ontslag. Bij ontslag op staande voet kan de werkgever de arbeid onmiddellijk beëindigen om een dringende reden.

Naast toestemming of bevestiging van het ontslag ontstaat vaak recht op een transitievergoeding, zeker bij een dienstverband van twee jaar of langer. Deze vergoeding is bedoeld als financiële ondersteuning bij een volgende baan. Ook geldt een opzegtermijn en kunnen sociaal- en re-integratieafspraken worden gemaakt via een sociaal plan of cao-afspraken.

Ontslagbescherming biedt zo een combinatie van rechtmatige procedure, gelijke behandeling en financiële zekerheid bij het beëindigen van de arbeidsovereenkomst.

---