Ondergrondkwaliteit

Ondergrondkwaliteit verwijst naar de eigenschappen van de ondergrond die de toepasbaarheid en prestaties ervan beïnvloeden. Het omvat fysieke, chemische en biologische kenmerken die relevant zijn voor toepassingen zoals bouw, infrastructuur en landbouw.

Fysische eigenschappen omvatten korrelgrootteverdeling, dichtheid, vochtgehalte, porositeit en permeabiliteit. Deze eigenschappen beïnvloeden draagvermogen, zetting en stabiliteit van constructies, evenals de geschiktheid als funderingslaag.

Chemische eigenschappen omvatten pH, zoutgehalte, voedingsstoffen en mogelijke verontreinigingen. Deze factoren beïnvloeden corrosie, milieubelasting en de landbouwwaarde van de ondergrond.

Biologische eigenschappen bestaan uit organische stofhoeveelheid, bodemleven en wortelgroei. Een gezonde biologische structuur ondersteunt bodemstabiliteit en waterretentie, terwijl verontreinigingen biologische processen kunnen verstoren.

Beoordeling en onderzoek bestaan uit veld- en laboratoriumtests, waaronder boringen of sonderingen, cone penetration tests (CPT), standaardpenetratietesten (SPT) en laboratoriumanalyses zoals korrelanalyses, vocht- en dichtheidsbepaling en shear tests.

Toepassingen en gevolgen: in de bouw bepaalt de ondergrondkwaliteit de ontwerpkeuzes voor fundering, rijbanen en dammen, evenals drainage en waterbeheersing. In landbouw en milieu bepaalt het vruchtbaarheids- en vervuilingsaspecten; verbeteren kan door afgraven, mengen, verharding of bodembewerking.

Regelgeving en normen: de beoordeling van ondergrondkwaliteit volgt nationale en internationale geotechnische normen en classificatiesystemen, met aandacht voor kwaliteitsborging, veiligheidsmarges en risicobeoordeling.