Officieel

Officieel is een Nederlands woord dat zowel als bijvoeglijk naamwoord als bijwoord functioneert. Het betekent dat iets formeel erkend, goedgekeurd of geautoriseerd is door een bevoegde instantie, of op een formele manier gebeurt. In staats- en bedrijfscommunicatie komt het vaak voor in formuleringen als officiële documenten, officiële mededelingen en officiële cijfers.

Etymologie en spelling: het woord komt van het Franse officiel, via het Latijn officialis. De huidige Nederlandse spelling is officieel; een oudere vorm ‘officiëel’ bestaat nog in historicisch taalgebruik maar wordt als verouderd beschouwd. In attributieve positie vóór een zelfstandig naamwoord krijgt het de juiste vervoeging: een officieel document, de officiële documenten. Predicatief blijft het meestal officieel, bijvoorbeeld bij zinnen als “Het is officieel.”

Grammatica en gebruik: als bijvoeglijk naamwoord vóór een zelfstandig naamwoord wordt het meestal met -e geschreven in de definitieve vorm (de officiële documenten, het officiële document). Het kan ook predicatief zijn na een koppelwerkwoord: “Het document is officieel.” Als bijwoord beschrijft het de wijze waarop iets gebeurt of besloten is genomen: “de minister heeft officieel bevestigd.”

Toepassingscontext en nuances: officieel duidt op formele autorisatie, accreditatie of naleving van regels. Het komt veel voor in overheidscommunicatie, juridische contexten en media die officiële aangelegenheden melden. Tegenovergestelde termen zijn onofficieel of informeel, die minder formale of minder door een autoriteit erkende status aanduiden.

---