Muggenactiviteit

Muggenactiviteit verwijst naar de mate en het patroon van activiteit van muggen in een bepaald gebied. Het begrip omvat zowel populatieniveau als gedragingen zoals het zoeken naar voedsel en voortplanting, en de tijdstippen waarop muggen het meest actief zijn.

Verschillende soorten muggen vertonen uiteenlopende activiteitsroutines. Aedes-muggen, bijvoorbeeld Aedes aegypti, zijn vaak dagactief en komen voor in stedelijke omgevingen. Culex- en Anopheles-soorten tonen meestal activiteit bij schemer en ’s nachts. Activiteit varieert ook met temperatuur en vochtigheid.

Belangrijke omgevingsfactoren zijn temperatuur, relatieve vochtigheid, wind en regen, evenals de beschikbaarheid van broedplaatsen in stilstaand water. Hoge temperatuur en vochtigheid verhogen de stofwisseling en het vluchtgedrag van muggen; regen kan leiden tot meer larvale broedplaatsen.

Meting en monitoring van muggenactiviteit gebeurt met valstrikken zoals CO2- of lichtvallen, BG-Sentinel en ovitraps voor larven. Observaties leveren indicatoren zoals het aantal muggen per val, bitingsnelheid en larvale indices, die helpen bij risicobeoordelingen en evaluatie van bestrijdingsmaatregelen.

Gezondheidsgerelateerde aspecten: verhoogde activiteit vergroot de kans op overdracht van ziekten zoals dengue, malaria, Zika of West-Nile-virus, afhankelijk van aanwezige pathogenen en menselijke blootstelling. Beheersing richt zich op bronverwijdering van stilstaand water, larviciden, mechanische barrières, persoonlijke bescherming en, waar nodig, gerichte bestrijding van volwassen muggen.