Loodbuizen

Loodbuizen zijn pijpen van lood die lange tijd veel werd toegepast in drinkwaterleidingen en sanitaire installaties. Door het ductiele en buigzame karakter konden ze makkelijk worden aangelegd en in bestaande bouw worden ingelegd. Lood werd vaak gebruikt voor hoofdleidingen en servicebuizen die woningen met het drinkwatersysteem verbinden, en voor soldeerverbindingen met lood-tinlegeringen.

Hoewel lood een duurzaam materiaal is, is het giftig bij inname. Langdurige blootstelling kan loodvergiftiging veroorzaken, met schadelijke effecten op de neurologische ontwikkeling van kinderen en bij volwassenen tot verhoogde bloeddruk en nierproblemen. Om gezondheidsrisico’s te beperken, werd het gebruik van loodbuizen in nieuwbouw geleidelijk afgebouwd vanaf halverwege de 20e eeuw. In veel landen zijn regels ingevoerd die lood in drinkwater beperken en drinkwaterbedrijven voeren vervangingsprogramma’s uit voor bestaande loodbuizen.

In veel landen bestaan nog delen van oudere netwerken met loodbuizen, vooral in woningen gebouwd vóór 1960. Vervanging gebeurt door koperen of kunststof leidingen (PE, PEX) en moderne fittingen, vaak met Procedures om verontreiniging tijdens de overgang te minimaliseren. Huiseigenaren kunnen bij hun drinkwaterbedrijf laten controleren of lood in het drinkwater aanwezig is en advies krijgen over vervanging.