Geheugenbandbreedte

Geheugenbandbreedte is de maximale hoeveelheid data die per seconde kan worden gelezen uit en geschreven naar het computergeheugen en terug via de geheugencontroller. Het wordt meestal uitgedrukt in gigabytes per seconde (GB/s) of gigabits per seconde (Gb/s) en geeft de doorvoersnelheid van het geheugen aan, vaak in combinatie met een geheugenbus en -kanalen.

De bandbreedte wordt bepaald door factoren zoals het type geheugen (bijv. DDR4, DDR5), de geheugenbusbreedte per kanaal (bijv. 64 bit), het aantal kanalen (bijv. enkel, dual, quad channel) en de kloksnelheid van het geheugen. Voor DDR-geheugen levert de theoretische bandbreedte per kanaal ongeveer busbreedte x (kloksnelheid aangeduid als MT/s) x 8 bytes. De totale bandbreedte is het resultaat van alle kanalen. In de praktijk is de gerealiseerde bandbreedte vaak lager door overhead, latentie en regellogica.

Geheugenbandbreedte moet worden onderscheiden van geheugengedrag of latentie: bandbreedte beschrijft doorvoersnelheid, terwijl latentie de tijd aangeeft die een databundel nodig heeft om een verzoek af te handelen.

Het begrip is relevant voor prestaties van CPU en GPU, vooral bij geheugenintensieve taken zoals wetenschappelijke berekeningen, videobewerking en gaming. Moderne systemen richten zich op hogere bandbreedte door meerdere geheugenkanalen en snellere geheugenstandaarden, terwijl budget- en oudere systemen vaak lagere bandbreedte hebben.

Zie ook: geheugen, RAM, geheugenbandbreedte (algemeen begrip), DDR4, DDR5.