Fotoconductieelementen

Fotoconductie-elementen zijn materialen of componenten waarvan de elektrische geleiding verandert onder invloed van invallend licht. Ze worden toegepast in sensoren, beeldvorming en regelcircuits. In donkere toestand functioneren ze als isolator of zwakke geleider; bij belichting ontstaan vrije ladingsdragers, waardoor de weerstand daalt en de geleiding toeneemt. De mate van verandering hangt af van de golflengte en intensiteit van het licht en van het materiaal; sommige materialen vertonen persistente fotoconductie.

Typen en materialen: veelgebruikte fotoconductoren zijn anorganische halfgeleiders zoals CdS en CdSe, en ZnS, evenals selenium en amorf siliciumlagen. Ook organische fotoconductoren komen voor. In xerografie worden fotoconductieve lagen gebruikt om bij belichting een elektrisch geladen beeld om te zetten in een latent beeld.

Toepassingen: lichtsensoren zoals lichtafhankelijke weerstanden (LDR’s), fotodetectoren, automatische belichtingsregeling, eenvoudige camera’s en xerografische processen. Moderne detectie gebruikt meestal fotodiodes en zonnecellen, maar fotoconductie-elementen blijven relevant in specifieke sensoren.

Overwegingen: ontwerpkeuzes omvatten donker- en lichtweerstand, responsietijd, lineariteit, spectral respons en temperatuursafwijkingen. Materiaalkeuze hangt af van het gewenste golflengtebereik en stabiliteit. Cadmiumhoudende fotoconductoren brengen milieu- en regelgevingsoverwegingen met zich mee.