Fluorujcy

Fluorujący, w chemii zwykle używany jako fluorujący opisuje proces, związek lub reagent, który wprowadza atomy fluoru do cząsteczki. Termin pochodzi od czasownika fluorować i odnosi się do działania fluorowania na różne substraty, a także do cech cząsteczek mających fluor lub łatwo poddających się fluorowaniu.

Fluorowanie to chemiczny proces zastępowania wodoru lub innych podstawników atomami fluoru w cząstce. Ta modyfikacja może zmieniać takie właściwości jak reaktywność, lipofilowość, lotność czy stabilność metaboliczną. W chemii wyróżnia się różne podejścia: fluorowanie elektrofioletywne (dostarczanie F+ przez elektrofili), fluorowanie nukleofilowe (użycie źródeł fluoru jako nukleofili) oraz fluorowanie rodnikowe. Fluorowanie jest również szeroko stosowane w chemii radiochemicznej do wprowadzania fluoru-18, izotopu używanego w pozytonowej tomografii emisyjnej (PET).

Typowe reagenty fluorujące obejmują elektrofili takie jak Selectfluor i N-fluoro-benzenosulfonimid (NFSI), fluorujące nukleofilowe źródła fluoru z katalizatorami lub aktywatorami, a także związki takie jak tetratetrafluorek siarki (SF4), diethylaminosulfur trifluoride (DAST) czy difluorek kryptonu XeF2. Wybór reagentu zależy od zakresu substratowego, pożądanej selektywności i warunków prowadzenia reakcji.

Zastosowania fluorowania obejmują przemysł farmaceutyczny, agrochemiczny i materiały. Fluorowanie może zwiększać stabilność metaboliczną leków, zmieniać ich lipophiliczność, a także umożliwiać znakowanie izotopami do badań obrazowych. Należy jednak uwzględnić aspekty bezpieczeństwa i środowiskowe: wiele reagentów fluorujących jest silnie reaktywnych i żrących, a niektóre związki fluoru są wysoce trwałe i mogą stanowić wyzwanie dla ochrony środowiska. See also: fluorowe związki, fluorowanie w farmacji.