Filmhoogte

Filmhoogte is de verticale afmeting van het beeldvlak op de film of op een digitale sensor waarop een camera het beeld vastlegt. Samen met de breedte bepaalt het het beeldformaat en daarmee de beeldverhouding (aspect ratio) van een opname. De filmhoogte geeft aan hoe hoog het geïdentificeerde beeld in de camera-vlak ligt en is daarmee een kernparameter bij optische en cinematografische ontwerpen.

In praktijk is de filmhoogte relevant voor de bepaling van de beeldhoek en de vergroting. In combinatie met de brandpuntsafstand van de lens en de afstand tot het onderwerp bepaalt de filmhoogte de verticale beeldhoek. De verticale beeldhoek φv is ongeveer 2 arctan(filmhoogte/(2f)); bij kleine hoeken is de verhouding filmhoogte/f een maat voor de vergroting. Omdat verschillende filmformaten verschillende hoogten hebben, varieert ook de verticale kijkhoek en de compositie tussen formats.

Toepassingen van het begrip omvatten lensontwerp, belichting, framing en projectieplanning, evenals de vergelijking tussen analoge en digitale beeldvorming. In de cinema verwijst de term naar de hoogte van het frame op het filmoppervlak of op de beeldsensor, en hoe die hoogte samen met de breedte het zichtbare beeld bepaalt in verschillende filmformaten zoals Academy- of Super 35-aperturen. Hoewel digitale sensoren steeds vaker worden gebruikt, blijft de conceptuele betekenis van filmhoogte bestaan als maat voor de verticale grootte van het vastgelegde beeld.

Zie ook: beeldhoek, field of view, beeldformaat, aspect ratio, brandpuntsafstand.