Destructietesten
Destructietesten, oftewel destructief testen, is een testmethode waarbij het te onderzoeken object of een deel daarvan zo wordt belast dat het definitief beschadigt of faalt. Het doel is het direct bepalen van eindeigenschappen zoals treksterkte, ductiliteit, slagvastheid en het faalmechanisme, evenals het evalueren van ontwerpkeuzes en veiligheid. Destructietesten worden toegepast wanneer niet-destructieve technieken geen betrouwbare meting opleveren of wanneer een definitieve eigenschap voor certificering vereist is.
Veelvoorkomende typen tests zijn trek- en compressietesten op proefstukken, buig- en torsietesten, en impacttesten zoals Charpy
Standards en richtlijnen worden vastgesteld door ISO, ASTM en EN. Voor metalen geldt ISO 6892-1 (trektesten)
Toepassingen omvatten productontwikkeling, kwaliteitscontrole, materiaalkeuze en veiligheidscertificering.
Beperkingen zijn het vernietigende karakter, de noodzaak van representatieve monsters, kosten en afval, en de afhankelijkheid