Deparaffinisatie

Deparaffinisatie is een stap in histologie en pathologie waarbij paraffinewas uit paraffine-ingekapselde weefsels wordt verwijderd, zodat verdere kleuring en microscopische analyse mogelijk zijn. De stap volgt op fixatie en inbedding in parafine en is nodig omdat waterige reagentia en specifieke kleuringen niet door een paraffinelaag kunnen doordringen.

Procedure: De secties worden doorgaans eerst in organische oplosmiddelen geplaatst, meestal xyleen of een xyleenvervanger, om de paraffine te verwijderen. Vaak worden twee of meer korte incubaties uitgevoerd totdat het paraffine vrijwel geheel is verwijderd. Daarna volgt rehydratisatie: de secties doorlopen een reeks oplosmiddelen van hoge naar lagere concentratie alcohol (bijv. 100%, 95%, 70%) en eindigen in water, waarna ze kunnen worden gekleurd of gebruikt voor immunohistochemie.

Alternatieven en keuzes: Er bestaan limoneengebaseerde vervangers en andere minder toxische oplosmiddelen. De keuze hangt af van de compatibiliteit met de kleuringen, het weefseltype en de veiligheidsvoorschriften.

Veiligheid en kwaliteit: Xyleen is giftig en brandbaar; procedures gebeuren onder afzuiging met passende persoonlijke beschermingsmiddelen. Onvolledige deparaffinisatie kan leiden tot slechte kleuring en residu, terwijl overmatige blootstelling de weefselstructuur kan beschadigen. Een correcte deparaffinisatie is cruciaal voor betrouwbare histologische en immunohistochemische resultaten.