Betalingstermijn

Betalingstermijn is de afgesproken periode waarbinnen een betaling verschuldigd is na levering van goederen of ontvangst van een factuur. De termijn bepaalt vanaf welke datum de betaling uiterlijk moet zijn voldaan en wanneer rente bij te late betaling mogelijk kan ontstaan.

In Nederland en binnen de EU is er sprake van een algemene richtlijn dat betalingen in zakelijke transacties doorgaans binnen 30 dagen moeten worden betaald, tenzij anders is overeengekomen. In zakelijke (B2B) relaties kan een langere termijn tot maximaal 60 dagen overeengekomen worden, mits dit expliciet is afgesproken en niet onredelijk is. Voor consumentencontracten gelden strengere regels en geldt doorgaans een kortere termijn. Naast de betalingstermijn kunnen partijen ook expliciet de exacte datum van betaling vastleggen, bijvoorbeeld “factuurdatum + 30 dagen”.

Indien betaling niet tijdig plaatsvindt, kan de creditor wettelijke rente in rekening brengen over het openstaande bedrag vanaf de vervaldatum. Daarnaast kunnen redelijke buitengerechtelijke incassokosten in rekening worden gebracht conform de geldende regels. De exacte hoogte van de incassokosten en de rente zijn afhankelijk van de nationale wetgeving en eventuele uitstaande tarieven.

Praktisch gezien is het aan te raden om de betalingstermijn duidelijk op de factuur en in contracten te vermelden, inclusief de vervaldatum, de aanvaardbare betaalwijzen, en eventuele rente- en incassokosten bij laattijdige betaling. Voor internationale transacties moet rekening worden gehouden met eventuele afwijkende regels per rechtsgebied en eurozone-voorschriften.

Zie ook: incassoprocedure, wettelijke rente, Europese betalingsrichtlijn.