Baseconcentratie

Baseconcentratie is de concentratie van een base in een oplossing, meestal uitgedrukt in mol per liter (mol/L of M). Het geeft aan hoeveel base er per liter oplossing aanwezig is en is een belangrijke parameter bij berekeningen in zuurre-base reacties, buffers en analysemethoden.

Berekening en voorbeelden: Als n mol base wordt opgelost in een volume V liter, dan is de concentratie c = n / V (in M). Bij sterke basen, zoals natriumhydroxide NaOH, dissocieert de base volledig, waardoor [OH-] gelijk is aan de basisconcentratie c. Bij zwakke basen geldt gedeeltelijke dissociatie; de relatie met de basenconstante Kb bepaalt de verhouding tussen [OH-], [BH+] en de overige concentraties. In veel benaderingen geldt [OH-] ≈ sqrt(Kb · c) wanneer de oplossing niet extreem geconcentreerd is.

Relatie met pH en pOH: Voor een basische oplossing geldt pOH = -log10([OH-]), en de pH en pOH staan gerelateerd via pH + pOH ≈ 14 bij 25°C. Deze verhoudingen helpen bij het interpreteren van de zuurgraad van oplossingen en bij het ontwerp van buffers.

Metingen en toepassingen: De basisconcentratie kan worden bepaald door titratie met een zure standaardoplossing, door pH-metingen, of door geleidbaarheidsmetingen bij hoge concentraties. Veel toepassingen omvatten laboratoriumreacties, bufferberekeningen, milieukunde en farmaceutisch onderzoek waar de mate van basische activiteit bepalend is voor reactiekinetiek en stabiliteit.

Zie ook: zuurte-base evenwicht, bufferoplossing, Ka/Kb, pH en pOH.